O chowańcach

PRZEDSTAWIENIE

Chowańce to stworzenia niezwykłe, bowiem są czystą mocą połączoną z duszą martwego wilka, która powróciła pod postacią zwierzęcia z "żywiołu". Nie do końca wiadomo, jak powstały pierwsze chowańce - wierzy się, że wilki po śmierci mają pełną kontrolę nad swoją duszą oraz otrzymuje ona pewne zdolności, bez względu na to, czy wilk był Vulferosem czy Eoringiem. A więc pierwsze chowańce były wilkami, które postanowiły spróbować powrócić do życia. 

Stworzenia te nie posiadają ciała, dlatego nie da się ich dotknąć. Jedynie na etapie jajka są namacalne. Chowańce nie starzeją się. Są również nieśmiertelne. Nie można ich zabić w żaden sposób, jednak w zamian za ten "dar" one również nie mogą niczego uśmiercić, dlatego to jego właściciel zawsze zadaje ostatni cios, podczas gdy chowaniec jedynie wspomaga go w walce. Mają one własne umiejętności, łączone ze statystykami wilka oraz specjalne moce, dostosowane do gatunku.

Każda postać może mieć przypisane maksymalnie dwa chowańce, za to jajek może mieć nieograniczoną ilość, jeśli jednak ma zapełniony limit chowańców, nie uda jej się ich aktywować. Jajka można przekazywać oraz sprzedawać innym wilkom, jeśli nie są aktywowane. Wyklutymi chowańcami nie można się wymieniać ani ich oddawać. Gdy wilk umrze/odejdzie, wraz z nim umierają jego chowańce. Przywiązane do właściciela chowańce normalnie przebywają w niewiadomym miejscu, jednak pojawiają się, gdy wezwie się je.

GATUNKI CHOWAŃCÓW

Na razie wilki z Azylu znają 10 różnych gatunków chowańców. Nowe rodzaje mogą dojść z czasem.

Legenda:

Zielony - pospolity

Żółty - rzadki

Pomarańczowy - bardzo rzadki

Czerwony - wyjątkowy

Ognisty chowaniec - jeden z najpopularniejszych i najpowszechniej występujących chowańców. Występuje w opuszczonych jaskiniach. Jego jajko opalizuje w kolorach ognia, ma dość miękką, błyszcząca skorupkę ze słabo widocznymi łuskami, które przylegają do skorupy. Jajko oplatają płomienie, które zapewniają mu odpowiednią temperaturę do rozwoju.

Wodny chowaniec - również popularny gatunek chowańca, zazwyczaj pojawiający się na dnach zbiorników wodnych. Skorupka jaja jest szaro-niebieska, bez łusek, lekko chropowata i z lekkim połyskiem. Posiada też delikatną, przezroczystą powłoczkę na skorupie, co sprawia, że jajko jest śliskie. Zazwyczaj opatula je kurtyna wodna.

Chowaniec natury - jajko zazwyczaj kryje się w gąszczach. Wbrew pozorom skorupka jest miedziana, błyszcząca i gładka, jeśli nie liczyć porastającego je trochę mchu. To wszystko oplatają pnącza bliżej nieznanej rośliny, a wokoło widać zielone iskry oraz słabo widoczną aurę.

Śnieżny chowaniec - jajka te kryją się w odległych, mroźnych miejscach. Wilki, które znajdowały śnieżne chowańce, mówiły o Krainie Wiecznego Mrozu, inne o górskich szczytach, a nawet o zaspach zeszłorocznego śniegu. Wnioskując, chowańce te występują w zaśnieżonych, zimnych miejscach. Mają skorupkę w kolorze bladego błękitu, bez łusek, lodowatą (odradza się dotykania gołymi łapami) i wytwarzają wokół siebie śnieg.

Dymny chowaniec - to naprawdę jedno z najdziwniejszych okazów. Jest ono tak niezwykłe w swym wyglądzie, że kiedyś (przed odkryciem złotego chowańca i chowańca niebieskich płomieni) było ono uważane za najcenniejsze. Obecnie spotyka się je zacznie częściej, przy wulkanach, na martwych polach bitew a nawet w kupie popiołów po świeżo zgaszonym ognisku. Jajko to ma delikatnie chropowatą szarą skorupkę (pokrytą małymi łuskami) i w sumie nie wyróżnia się zbytnio, gdyby nie fakt, że już od samego powstania wystają z niego skrzydełka. Małe, pierzaste i białe. Otaczają je dymny wir.

Jadowity chowaniec - lubujący gnieździć się w wszelkich miejscach aktywności wirusa, zombie i zepsucia. Czarno-zielone, o grubych, smoczych łuskach, wytwarza kwas (również nie należy go dotykać gołą łapą. Nie, futerko nie pomoże) i ma kwaśną aurę. Brzmi odpychająco? A i owszem. Ale mimo to jajko jest... interesujące.

Kryształowy chowaniec - kiedyś uważane za jakąś drogocenną figurkę ze szlachetnego klejnotu porzuconą przez jakiegoś bogacza z dawnych czasów, jednak kryje w sobie niespodziankę w postaci chowańca. Najtwardsze i najbardziej wytrzymałe jajko, jakie może istnieć. Nie ma łusek, jego skorupa to gruba warstwa twardego, oszlifowanego kryształu w kolorze różowym, jednak przy odpowiednim oświetleniu widać fioletowe i niebieskie przebłyski. Nie ma aury, za to jest bardzo błyszczące. Co do miejsc występowania: to może być każdy zakątek świata! Zauważono jednak, że chowańce te preferują obszary zimne, surowe.

Chowaniec ciemności -jak nazwa wskazuje, lubi powstawać w miejscach cichych, zacienionych, opuszczonych. Najczęściej można spotkać jajko na opuszczonych polach bitew, gdzie rozlało się wiele krwi. Domyślacie się już wyglądu? Tak, jest to jajo w kolorach czarno-czerwonych, gdzie czerwone akcenty świecą w ciemności. Otacza je krwista aura przypominająca płomienie.

Złoty chowaniec - Wyjątkowe jajko przypominające wygładzony bursztyn. Jest ono unikatowe, ponieważ pojawia się tylko w jednym miejscu: na samym szczycie najwyższej góry masywu Mistikale Harios. Zdobycie go wymaga wytrwałości, doświadczenia i poświęcenia. W przeciwieństwie jednak do innych, bardziej pospolitych jajek jest ono w tym samym miejscu zawsze. Bardzo błyszczące i zaliczane przez kolekcjonerów do Najbardziej błyszczących przedmiotów trzeciego wieku.

Chowaniec niebieskich płomieni - Gładkie jajko w kolorach morskich, o ledwo widocznych łuskach. Otaczają je płomienie, tak samo jak w przypadku ognistego chowańca, tylko że są one koloru niebiesko-zielonego. Ich wyjątkowość polega na tym, że sam "niebieski ogień" wyrządza szkody podobne do tego zwykłego, a przy tym jest odporny na wodę. Można je otrzymać tylko i wyłącznie na zakończenia rozdziałów i po wygranej walce z tzw. "bossem". 

ZDOBYWANIE CHOWAŃCÓW

Wbrew pozorom chowańca wcale nie tak łatwo zdobyć. Dopóki na blogu nie będzie parki (czyli dwóch chowańców różnej płci i tego samego gatunku), jedyną fabularną możliwością zdobycia jajka jest znalezienie go w dziczy. A takie jajka nie pojawiają się przy obozie czy na łące, gdzie jest widoczne jak na dłoni, nie nie. By je odnaleźć, przywódcy co jakiś czas organizują wyprawy. Na stronie bloga jest przyklejany post z listą chętnych postaci. Wielkość ekipy poszukiwawczej jest zazwyczaj uzależniona od ilości aktywnych członków bloga, ale nie zawsze ilość miejsc jest taka sama. Swoją wolę na wzięcie udziału w wyprawie należy zaznaczyć w komentarzu pod postem. Można brać udział w wyprawie tylko jedną postacią na raz. Zapisy trwają trzy-cztery dni, potem grupa wyrusza z Azylu na poszukiwanie. Jeśli zostają wolne miejsca, grupa będzie po prostu mniej liczna. 

Wyprawa trwa dwa dni, podczas których postaci nie ma w obozie, a więc nie mogą odpisywać innym. Po powrocie pojawiają się wyniki wyprawy. Przynajmniej jedna postać wraca z jajkiem, postacie bez niego otrzymuje kilka punktów umiejętności lub monet. Jajka nieaktywowane trafiają do ekwipunku wilka, gdzie ten może zadecydować o ich aktywowaniu. Po wyprawie każda postać, która brała w niej udział, nie może zapisać się na następną. Można jednak posłać swoją inną postać, o ile się ją posiada.

Innym sposobem jest otrzymanie/kupienie jajka od postaci, które je posiada. Ponieważ chowańce są cenne, zazwyczaj postać chce zapłatę za jajko, ale jeśli zgodzi się je oddać za darmo, nie widzimy przeszkód. Pieniądze są odejmowane z konta kupującego i dodawane sprzedającemu. Nie można przekazywać jajek pomiędzy swoimi własnymi postaciami.

Jajka można również wygrać w większych eventach i na finałach rozdziałów fabularnych.

OPIEKA NAD CHOWAŃCEM

Każdy chowaniec przechodzi przez 5 stadiów rozwoju. Początkowo powstaje jajko - może być ono wynikiem próby rozmnażania chowańców przez ich właścicieli (szczegóły w "Hodowli chowańców") albo powstać samo (jak się wierzy, z duszy martwego wilka) w jakimś zakamarku świata. Jajka "dzikie" są w środowisku zewnętrznym uśpione i aby chowaniec mógł się wykluć, muszą być zabrane przez wilka. Zaadoptowane jajko trafia do ekwipunku wilka, gdzie ten może zdecydować o jego aktywacji. Gdy je aktywuje, jajo znika z inwentarza i zostaje stworzona dla niego strona chowańca. Jajkiem nie trzeba się zbytnio zajmować. Po tygodniu wykluje się z niego chowaniec.

Drugim etapem rozwoju jest chowaniec na levelu 0. Po wykluciu administracja przerabia stronę chowańca oraz losuje jego płeć. Wtedy też można zobaczyć, co wykluwa się z jaja (bo nie zamieszczamy tu rysunków, miejcie zabawę z oczekiwania na wygląd chowańca). Można nadać chowańcowi imię, ale nie jest to obowiązkowe. Świeżo wykluty chowaniec nie ma umiejętności ani mocy magicznych - nie można go też przyzwać do walki, dopóki nie podrośnie (czyli ewoluuje) ani go rozmnażać.

Poza zdjęciem, imieniem (opcjonalnie) i płcią stworka, ma on również punkty doświadczenia (w skrócie exp), głód oraz w późniejszych stadiach punkty umiejętności (działające na tej samej zasadzie co u wilków) i moce magiczne. Aby móc ewoluować chowańca na wyższy poziom, trzeba go karmić. Nie wymaga to wielkiej filozofii, wystarczy tylko napisać komentarz pod postem o tym, ze nakarmiło się chowańca. Jedno "karmienie" niweluje głód i daje kilka/kilkanaście punktów doświadczenia. Karmić można jedynie raz dziennie  - w razie gdyby właściciel pominął je, może kupić specjalny item w sklepie, który "boostuje" punkty doświadczenia. Często karmiony chowaniec szybciej się rozwija.

Dla ciekawskich - chowańce żywią się eterem. To takie świecące kamyczki, które są dla wilków bezużyteczne (choć niektóre Eoringi lubią robić z nich biżuterię), ale są powszechnie występujące, m.in. głęboko w wilczych jaskiniach, gdzie wystarają na ścianach niczym grzyby po deszczu.

Chowańce rozwijają się do poziomu piątego, z każdym poziomem potrzebując coraz więcej exp. Chowaniec poziomu 0 musi być karmiony co trzy dni, pierwszego co cztery dni, drugiego i trzeciego co sześć dni, czwartego co tydzień, a piątego nie wymaga już karmienia. Chowaniec zostaje "zamrożony", jeśli właściciel wziął nieobecność.

W trzecim stadium (poziom 1) chowaniec jest gotowy do walki. Zmienia on wtedy wygląd i otrzymuje 50 punktów umiejętności, które są losowo przyznawane w tych samych kategoriach w jakich umiejętności mają wilki. Przydzielana jest mu też losowo jedna podstawowa moc magiczna. Z każdym levelem chowaniec otrzymuje dodatkową moc podstawową i kolejne punkty umiejętności. Na ostatnim poziomie zamiast zwykłej mocy jest moc specjalna oraz extra duża liczba punktów. Później jedynym sposobem na zwiększenie umiejętności jest kupienie wzmocnienia w sklepie.

Chowaniec ewoluuje jeszcze na levelu trzecim i piątym. Wtedy zmieniany jest art z jego wyglądem.

Pozbyć się chowańca można na dwa sposoby - zagłodzić go (jednak wtedy postać otrzyma karę w postaci upomnienia) lub kupić w sklepie odpowiedni zabieg medyka, który odwiąże chowańca od wilczej duszy.

HODOWLA CHOWAŃCÓW

Hodowla chowańców jest dość wymagająca i wymaga cierpliwości, ale daje nagrodę w postaci jajek, które można wykluć lub sprzedać. 

Przede wszystkim potrzebne są dwa chowańce - samiec i samica. Mogą one należeć do różnych postaci, ale muszą być tej samej rasy, bo zakazujemy eksperymentalnej hodowli chowańców, czyli prób krzyżowania chowańców różnych gatunków w celu uzyskania nowego rodzaju chowańca. Rozmnażać mogą się również tylko chowańce na tym samym poziomie (z wyjątkiem levelu 0).
Właściciele stworków (chyba, że jedna postać posiada obydwa chowańce, wtedy się jej to nie tyczy) ustalają ewentualne zapłaty i warunki, a następnie zgłaszają administratorowi krycie. Na udane krycie jest 40% szans (admin losuje, czy krycie się udało). Jeśli udało się, w ekwipunku postaci, która posiada samicę pojawi się jajko nieaktywowane.
Czas oczekiwania do następnej próby krycia wynosi pięć dni, bez względu na to, czy poprzednie było udane.
Chowańce, które wyklują się z jaja parki o wyższym poziomie ma szansę na dodatkowe punkty umiejętności.

Zakładka stworzona przez Peruna dnia 24 listopada 2017 r. Ostatnia aktualizacja: 3 grudnia 2017 r. przez Peruna

Zastrzegamy sobie prawo do powyższego opisu i zabraniamy kopiowania go na inne blogi.